♥ بزرگتر که می شوی غصه هایت زودتر از خودت قد می کشند؛

 لبخندهایت را در آلبوم کودکی ات جا می گذاری

و ناخواسته وارد دنیای لبخندهای مصنوعی می شوی؛

شاید بزرگ شدن، آن اتفاقی نبود که انتظارش را می کشیدم! ♥

♥ کاش بر می گشتم به کودکی

چهره به چهره می شدم با او

با کسی که بافت و پشت کوه انداخت 

زنجیر ناقص سرنوشتم را...  ♥

-------------------------------------------------------

نقش: استاد مرتضی کاتوزیان